Şair Obası Sapanca

Şiir; deneyimin benzersiz bir ifadesi, yürekte güçlü duygular uyandıran, kelimelerin ritmik dansıyla hayata anlam katan büyülü bir dokunuş. Şair; haz ve hız arasında kaybolmuş ruhumuzu bulmamızda en güvenilir rehber. Aleyna TÜTÜNCÜ; “Sohbet Aile Çay Bahçesi” nde atılan şiirin tohumlarıyla fidan olup boy veren, şair obasının yeni sesi.

---

---

Kimisi sözlerle anlatır derdini, kimisi de yükünü kelimelere emanet eder. Şiir derler; deneyimin benzersiz ifadesine, yüreğe dokunan o derin duygulara, kelimelerin ahenkle dans ettiği, yarım satırla hayata anlam katan büyülü dokunuşa… Tıpkı bir nefes gibi geçici ama derin, bir gülüş gibi içten ama iz bırakan.

Şiir, dilin zekâsıyla açılan bir kaçış noktasıdır; bazen acıyı dindirir, bazen de mutluluğun zirvesine taşıyan bir merdiven olur. Bir dize, içindeki yükü hafifletir; bir kelime, hisleri anlatmanın en cesur yolunu sunar. Bu yüzden, şair hayatın karmaşasında kaybolan ruhumuza yol gösteren en güvenilir rehberdir. Gözle göremediğimiz ama hissettiğimiz tüm karmaşayı yarım satırla dizeye döker, yaşamın anlamını yeniden keşfettirir.

Yaşanmışlıkların saklandığı Sakarya’da, Sait Faik Abasıyanık, Faik Baysal, Mehmet Niyazi Özdemir, Necati Mert ve Hatice Bilen (Buğra) gibi şairler, eserleriyle zamanın akışında bize rehber oldular.

Faik Baysal’ın, Sapanca’da elma satan ve yaban gülüne benzettiği küçük kız Faize’yi, “yakamozlarda dövünen, paramparça rüzgarla yitik, burada öldü burada Sapancalı Faize” dizeleriyle tanıdık. “Kıpkırmızı akan Sapanca” sözleriyle ise bu topraklarda yaşanan zulmü öğrendik.

Turgut Uyar’ın “Sana Sapanca’dan bir sepet elma aldım” dizeleriyle yokluğu, umudu, ayrılığı, özlemi ve hüznü hissettik.

Sakarya’nın sakladıkları, bu değerli şairlerimizin kelimeleriyle hafızalarımıza işledi. Bu toprakların hikâyeleri, geçmişle gelecek arasında ışık tutan sağlam bir köprüye dönüştü.

Belki de bu köprüler sayesinde, yıllar önce “Sohbet Aile Çay Bahçesi” nde Cemal KARAAĞAÇ tarafından atılan şiirin tohumları, Sapanca ovasına yayıldı. Ona göre Sapanca, şiirin doğal eviydi; bu nedenle bu edebi buluşmaya “Sapanca Şiir Akşamları” adını verdi. 

Şiir akşamları, sözcüklerin dans ettiği, duyguların ve düşüncelerin özgürce ifade bulduğu bir platforma dönüştü. Bu atmosfer, Sapanca’nın tarihine ve kültürel dokusuna yeni bir soluk getirerek Sapanca Ovası’nı bir şair obası haline getirdi.

Bu obada Cemal KARAAĞAÇ ‘lar, Yasin ADIYAMAN ‘lar, Bahadır OZAN ‘lar, Eymen ÖZÇELİK ‘ler, Nurefşan BAYKUL‘ lar, Dr. İsmail KOÇ ‘lar ve Aziz SOYLU‘ lar yetişti; her biri, hayatın özünü dizelere dönüştürdü.

Eskiden İstanbul’a okumaya giden gençlerimiz, Sapanca Ovası’ndan geçerken aldıkları ilhamla şiirler yazarlardı. Şimdi ise okumak için Sapanca’ya gelen gençler, şair obasından aldıkları ilhamı bir fidan gibi büyütüp yeni şiirler yeşertiyor. Sapanca’nın yeşil kollarında filizlenen bu gençlerden biri de Aleyna TÜTÜNCÜ oldu.

Aleyna TÜTÜNCÜ Kimdir?

İstanbul’da ikamet eden Aleyna, uzun zamandır şiir yazan bir isim. Eğitim hayatını SUBÜ Sapanca Turizm Meslek Yüksekokulu’nda sürdürüyor ve aynı zamanda Sapanca MYO’da yan dal programı üzerinde çalışmalar yapıyor.

Yazarlık serüveni belirli bir tarihe dayanmamakla birlikte, derin duygularla dolu anlarında kalemi eline alıyor. Şiirlerini genellikle kendi iç dünyasında derleyerek, yoğun hissettiği anlarda kağıda döküyor. Aşk ve hüzün temaları, onun yazılarında öne çıkan konular. Bu iki güçlü duyguyu içsel bir yolculukla işleyerek, iç dünyasını dış dünyaya yansıtmayı başarıyor.

Aleyna Tütüncü, bu içsel yolculuğunu artık Sapanca INFO okurlarıyla paylaşacak. İşte ilk paylaşımı;

Litost
Sahte esen rüzgarlara,
Barış olmayan savaşlara,
Ve seni bana küskün eden hayata kırgınım.
Bana borçlu kalan hayatın kucağına bırakırken soyut bedenimi,
Sırtımı yasladığım ruhumdan özür borçluyum.
Başaramadım bu hayatın acımasız düzenine ayak uydurmayı,
Sevgisizliğin vücut bulmuş haliyken sabah neşeli uyanmayı başaramadım.
Çözüm nedir? Sorarım bana her gün hesap soran insanlara,
Çözüm nedir?
Her şey aynı,
Bu gece de aynı ve hatta sende aynısın.
Tek farkın sen yoksun ben varım.
Söyle çözüm nedir?
Yaşama sırt çevirmek mi, çevirdiğin kısma aynanın temiz tarafından bakmak mı?
Çözüm,
Yok işte gül ve geç,
Kendime mahcubum kendime yenildim.

Yansıyan Ruhlar
Yorgun bakışlarının ardında,
Ruhu gözlerine yansımış bir beden,
Siyahtan bir adam.
Siyahlıklarının ardında hayatında anlam bulduğum.
Anlamını kaybetmiş bir beden
Beyazlıklarıyla süslenmiş bir kadın,
Umutlarıyla karışır renklerine

Nazende Sevgili
Yağmur yağıyor saçlarından,
Düşmüş bütün yağmur taneleri tellerine,
Akordu bozulmuş bir müzik aleti,
Dokunur saçının her teli seslerime.
Güneş açıyor tebessümünden,
Soğuk ruhum ısınıyor gülüşlerinde.
Gelelim sana ve bana;
Sen harikuladesin ve ben seni seviyorum.

Uzak ve Yarım
Öyle çok uzaksın ki bana,
Öyle çok yarım.
Öyle tamamlanmamış ki duygular,
Ben bir gülümsemenin esiri olmuşum.
Gel desen koşarım,
Bırak ellerim yara olsun,
Bırak kanasın dizlerim.
Ne fark eder sen gel dedikten sonra ?
Akşam çöker şimdi yalnızlığıma.
Ne sen varsın,
Ne ben varım bu kaybolmuşluğun ardında.
Söyle nerdesin?
Hangi şehir kucaklıyor senin yaralarını?
Hangi camın ardında kalıyor o güzel gözlerin,
Şimdi hangi şarkı çalıyor şehrin o yalnız sokaklarında.
Söyle bileyim,
Söyle bileyim sevgilim neden uzak ve neden öyle çok yarımsın bana…

Senden Bir Şeyler
Senden bir şeyler var içimde,
Susturamadığım sesler,
Konuşamadığım cümleler var.
Senden bir şeyler var içimde bağıramadığım,
Korkularla uyandığım sabahlar var.
Senden bir şeyler var içimde zifiri dünyamı aydınlatan bir şeyler,
Saçların var baharın taze kokusunun estiği.
Gözlerin var almış en güzel tonunu ağaçların o sert gövdesinden, belli!
Senden bir şeyler var içimde sığdıramadığım dünyaya,
Tüm bedenimi sarmış adeta bir sarmaşık gibi.
Dolanmışım sana,
Bağlanmışım varlığına,
Senden bir şeyler var içimde belli!
Kilometrelerce öteden fark eder birileri,
Kim bu aşık dolmuş taşmış derler,
Senden bir şeyler var içimde atamadığım,
Haykıramadığım,
Senden bir şeyler…

Sahipsiz Bir Şarkı
Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,
Kırk yılın hatırına sen kalayım.
Uzun uzun düşünürüm seni,
Bir şarkı gibi dolanırsın dilime.
Tekrarlar tekrarlar dururum bozuk kasetler gibi,
Bu aralar sahipsiz bir şarkıyım,
Kaçar herkes bozulmuş akorttan.
Söyler söyler dururum şarkıyı,
Dokun tellerime anlamlı bir ses çıkarayım.
Hüzün peşler beni saatlerce,
Neydi bu acelen?
Bir ölümü peşler gibi bakışların.
Gitme bilirsin,
Gidersen düşerim.
Sensiz aklım durur.