Sapanca INFO

Kendi Kendime

1997 yılında, üniversitede öğrenciyken kaleme almış bu şiiri La Edri. Üstünden geçen 27 yılın ardından demlenmiştir belki de diyerek yeniden yayınlanması için bize başvurdu. Biz de susup o dizelerdeki hislere bırakalım sözü:



Barışık sanırdım gözlerimi
Baktığım ufuklarla
Piyanist son kez bastığında tuşuna
Anlamlar döküldü ağzımdan tutarsız fakat aşina.
Gözler suspus, manasız kalabalıklar,
diller yalan, gözler riya
Rahmetle ıslanıyor sokaklar,
ayaklarımla eziliyor kaldırımlar
Son kez fısıldadım kendime,
Şu sokaktan diyorum kendi kendime
Sola dönünce sussam artık

Omzuma konan kuşu görmedim bile,
halbuki geçen bütün zamanlarımı duymuştum,
Sanki yaşamış gibi.
Son bir kez battım minareye,
elimdeki kitapları attım ve koşmaya başladım
taa ki ulaşıncaya dek geceye.
Nefesim, nefes nefese, terim, sırılsıklam
Vardığımda geceye
Semada boşuna gezinirsin dedim gözüme
Son kez fısıldadım kendime,
Şu sokaktan diyorum kendi kendime
Sola dönünce sussam artık

Kitaplardaki hüzündü gözlerimdeki
İçi boş birkaç damla göz yaşı,
Sonluluk bulundu dedi biri, sonsuzlukta
kara zambaklar buram buram kokar girizgahında.
Son kez fısıldadım kendime,
Şu sokaktan diyorum kendi kendime
Sola dönünce sussam artık.

Şimdi yapraklar müjdelemekte sabahı
son kez söndürmeden önce lambayı
titrek ve nasır tutmuş ellerimle açtığımda sayfayı
Kendime düşen son görev yazılıydı:
Şu sokaktan diyorum kendi kendime
Sola dönünce sussam artık.

Yorum Yap

İçimdeki BEN, Dışımdaki SEN ve SAPANCA ...