Derin Bir Gece, Uzak Bir Sabah

Aleyna Tütüncü, gecenin sessizliğini en derin hislerle buluşturarak kelimelere can veriyor. Onun kaleminde gece, yalnızca bir karanlık değil; umutla umutsuzluğun ince çizgide dans ettiği bir duygu savaşı. Yokluğun soğukluğu ile insanın içindeki sonsuz arayış iç içe geçiyor. Her mısra, geceyi sevdaya, özleme ve yalnızlığa tanıklık eden bir şahide dönüştürüyor.

---

---

Ve Bir Gece

Ay’a mı gülümsedin bu ne güzel gece,
Karanlığın yansımış gökyüzün’e.
Ağladın mı yoksa ne bu bulutlarda ki gözyaşları?
Dolup dolup taşıyorlar,
Sırılsıklam olmuşlar her halinden belli.
Havanın ayazlığı kalbinden almış soğukluğunu,
Kelimeler kifayetsiz kalıyor şimdi.
Bu ne kötü bir gece,
Varlığından habersiz şehirler,
Ayak mı basmadın yürüdüğün sokaklara,
Ne bu sokaklarda ki ıssızlık?
Geçtiğin her yol çiçek dökerdi oysa.
Bu ne kötü bir gece, öyle uzak öyle derin,
Öyle sessiz sessiz saklıyor birşeyler belli.
Küstün mü yoksa aşka?
Oysa güzel bir geceydi bugün.
Gülümsüyordu yıldızlar,
Çiçek açmıştı yollar,
Ve her çıkmaz sokak sana çıkıyordu.
Bu ne kötü bir gece,
Öyle uzak öyle derin,
Öyle sessiz sessiz bekliyor sabah olmasını, belli!

---

Sevgilerle Sevgili

Anla işte bugün de beklemek için iyi bir gece değil,
Anla işte olmuyor sensiz.
Anla sevgili bulamam yolumu kaybolurum,
Deli divane olurum yollarda mahvolurum.
Anla işte sevgili şair olurum yokluğunda,
Yazarım karalarım bir kağıt parçası olurum.
Denizin dalgası olur savrulur savrulur çarparım kıyıya,
Parçalanır su olurum.
Terk edilmiş bir ev olurum,
Uğrayanım soranım olmaz,
Aç susuz kalır dağ olurum.
Anla işte sevgili olmuyor sensiz,
Kanadı kırılmış bir kuş olurum.
Uçamam, düşerim, yetişemem.
Yolda görenler acır halime,
Anla işte sevgili olmuyor sensiz.

---

Olmak

Bir bulut olsam,
İnsanların başını cümlelere uzatıp hayal kurduğu bir bulut.
Görmek istedikleri umutlara benzetilsem,
Büyüsem büyüsem,
Sonra kaybolup gitsem derinliklere,
Gömülsem, bulunmasam ve yok olsam.
Bir boş oda olsam mesela,
Hayatların adadıkları birer eşya olsam,
İşe yaradığım her an için sevinseler,
Kullanılmadığım zaman kenara bırakılsam.
Bomboş bir ev olsam,
Küf koksa evin her yanı,
Anlamsız parçalarla birleştirilsem.
Herkesin birer birer bırakıldığı anı olsam,
Hatırlansam, hatırlansam ve hatırlandıkça eskilere dönsem.
Bir intihar mektubu olsam mesela,
Canı çıkmamış ama ruhu paramparça bir bedenin haykıramadığı ses olsam.
Sesi olsam haykırılmayan cümlelerin,
Umutsuz insanların umudu olsam.
Kenara bırakılmış bir plak olsam,
Sözleri tırmalasa insanların kalplerini.
Sonsuz bir melodiyle bir plak olsam ve hiç susmasam.