93 Harbi ya da diğer adıyla 24 Nisan 1877 – 3 Mart 1878 yıllarında Osmanlı padişahı II. Abdülhamit ve Rus çarı II. Alexander döneminde yapılmış olan Osmanlı-Rus Savaşı’dır.
Rumi takvime göre 1293 yılına denk geldiğinden Osmanlı tarihinde 93 Harbi olarak bilinir.
Osmanlı Devleti hem batı sınırı Tuna (Balkan) Cephesinde hem de doğu sınırındaki Kafkas Cephesinde hazırlıksız bir şekilde savaşa yakalanınca çok ağır bir yenilgi almış.
Osmanlı Devleti’nde yaşanan azınlık isyanları, Rusya ve Batı Avrupa ülkelerinde Osmanlı Devletinde yaşayan Hristiyanların insan haklarının çiğnendiği konusunda oluşan tek taraflı kamuoyu, Rusya’nın Balkanlardaki genişleme siyaseti, Romanya ve Bulgaristan’ın bağımsızlık istekleri ve Panslavizm akımı savaşın çıkmasına sebep olmuş. Avrupa’nın büyük güçleri savaşı önlemek için İstanbul’da Tersane Konferansı’nı toplamış olsalar da Osmanlı Devleti’ne yaptıkları taleplerin reddedilmesi üzerine savaş patlak vermiş.
Savaş yaklaşık 1 yıl sürmüş. Osmanlı orduları savunma savaşı yapmışlar. Batılı devletler ise tarafsız kalarak, savaşı bitirmek için arabuluculuk yapmışlar. Özellikle Balkanlarda bu olaylar neticesinde etnik temizlikler yaşanmış ve kıyımlar görülmüş. Sonunda batıdaki Osmanlı savunma hatlarını kıran Rus ordularının önü açılmış, dirençle karşılaşmadan İstanbul’un eşiğine (Yeşilköy) kadar ilerleyerek Osmanlı Devleti’nin varlığını tehdit etmiş ve bunun sonucunda Osmanlı Devleti Ayastefanos Antlaşmasını imzalamak zorunda kalmış.
Ancak Batı Avrupa ülkelerin bu antlaşmanın koşullarından hoşnut kalmamaları sonucu bu antlaşma geçerliliğini yitirmiş ve yeniden imzalanan Berlin Antlaşması ile Osmanlı Devleti, çok fazla toprak kaybetmiş. Osmanlı Devleti Balkanlardaki nüfuzunu büyük ölçüde yitirmiş. Balkanlar’da ve Kafkasya’da sayıları 1 milyonu aşkın Osmanlı vatandaşı mülteci konumuna düşmüş. Savaş süresince ve savaştan sonra Anadolu’ya dev göç dalgaları yaşanmıştır.
93 Harbi, Balkanlarda ve Kafkaslarda özellikle Müslüman – Türk kesimleri için çok etkili olmuştur. İşgale giren topraklardan kaçan Türk ve Müslüman halkları, daha güvenli olarak düşündükleri bölgelere göç etmişlerdi.
Batum’da yaşayan Müslüman Lazlar ve Gürcüler Osmanlı topraklarına göç etmek zorunda kalmışlar. Sapanca İlçesindeki bugünkü Memnuniye ve Şükriye mahallelerine kayda değer Laz nüfus gelerek yerleşmiş.